zzz

حالم خیلی بده.. از اون شب به بعد حالم یجور دیگه بد شد.. یجور دیگه ای ناامیدی اومد سراغم.. یجور دیگه داغونم.. روح و روانم خیلی بدجور بهم ریخته... نفس کشیدن حتی واسم سخته.. 

من اصلا دیگه ادم نیستم.. دیگه هیچ حسی ندارم.. دیگه احساس ادم بودن نمیکنم.. دیگه هیچی واسم مهم نیست 

ناامیدی همه وجودم و گرفته. همه دنیامو بی کسی و ناامیدی و ترس گرفته.. وقتی دیگه هیچکسی و تو دنیا ندارم.. وقتی دیگه هیچ آینده ای ندارم.. وقتی جز سیاهی چیزی توی اینده نمی بینم 

 

اصلا حس و حالم انقدررررر داغون و وحشتناکه که گفتنی نیست.. با کلمات نمیشه گفت و تعریفش کرد! اما احتیاج داشتم و دارم که حرف بزنم ازش .. چون یه بغض اندازه کوه تو وجودمه.. چون توی قلبم یه چیزایی انگاری قفل شده .. احساس خفگی میکنم بس که حرف و بغض تو وجودمه.. 

 

زندگیم و ایندم نابود شد.. این تنها کلمه ای هست که میتونم بصورت خلاصه از هزاران کلمه و جمله ای که تو وجودم هست بگم .. ایندم تباه شد.. تنهای تنها موندم تو دنیا.. 

بیان

باز اینترنت قطع شد ‌و فقط درهای بیان به رومون بازه 

نمیدونم اخر این ماجراها چی میشه ولی هرچی که بشه واسه من یکی فرقی نمیکنه.. هیییییچ فرقی به حال من نداره ! جنگ بشه.. قحطی بشه.. خوشی باشه .. شادی باشه.. اصلا اینجا بشه گل و بلبل و بهترین کشور دنیا،، واسه کسی مثل من چه فرقی میکنه؟! من همون بدبختی که بودم هستم.. روز خوش من روزیه که بعد از سه سال سختی و در به دری گشیدن برگرذم پیش شوهرم برکردم جایی که بهش تعلق دارم